Divers Bravis #8 Vrouwen in leidinggevende posities

Het Bravis ziekenhuis vindt het belangrijk dat iedereen zichzelf kan zijn, zich welkom en vrij voelt en zich herkent in onze organisatie. Wij geloven dat de verschillen ons samen sterker maken.
Hoe kijken Bravis-medewerkers tegen dit onderwerp aan? Hoe ervaren zij dit op de werkvloer? Dat bespreken we in deze podcastserie ‘Divers Bravis’.

In Nederland is één op de drie leidinggevenden een vrouw. Bij Bravis is dit beeld precies omgekeerd. Hier is ruim twee op de drie leidinggevenden vrouw. In de achtste podcastaflevering van Divers Bravis spreken we hierover met vier vrouwelijke leidinggevenden: Bianka Mennema, voorzitter Raad van Bestuur, Bunna Damink, klinisch fysicus en medisch manager van MICT, Esther Vossebeld, hoofd apotheken van Bravis en Ingrid Rietveld, internist-endocrinoloog en sinds 1 januari voorzitter van het Stafbestuur. In een openhartig gesprek spreken we over de ervaringen tijdens studie en werk. Zo vertelt Esther dat er de afgelopen tien jaar veel veranderd is. En verhaalt Bunna over het volste vertrouwen dat zij kreeg van de directeur en hoe dat haar heeft beïnvloed. Ook gaat het in de podcastaflevering over twijfels en keuzes maken.

Beluister hier de podcast

Beluister hier de hele serie Divers Bravis

Bunna vertelt in de podcast dat haar grootste hobbel zat in haar studie als elektrotechniek in Enschede. “Als enige vrouw in de collegezaal was het wel pittig om dit vol te houden.” Toen ze bij Bravis ging werken, kwam ze net van de universiteit. “Ik mocht de opleiding gaan doen tot klinisch fysicus en er werd toen al gezegd: we zoeken ook nog een leidinggevende. De directeur die er zat had in mij het volste vertrouwen en dat bleef hij herhalen. Dat heeft zeker geholpen.” De wereld van medische techniek en MICT is nog steeds grotendeels een mannenwereld.  “Ik krijg nog heel geregeld een e-mail met geachte heer. Daar reageer ik tegenwoordig heel pinnig op", lacht Bunna.  

Op de vraag waarom het aantal vrouwen in leidinggevende posities achterblijft, deelt Esther haar ervaring toen ze werd gevraagd om voorzitter van het Stafbestuur te worden. Zij werd de eerste vrouw binnen Bravis op deze positie. “Toen ik gevraagd werd, heb ik veel getwijfeld: kan ik dit wel? Ik denk dat vrouwen eerder aan zichzelf twijfelen en dat mannen wat meer zelfvertrouwen hebben en denken: dat kan ik gewoon. Ik heb toen voor mijzelf een aantal mannen in gedachten genomen die dit voor mij gedaan hadden en bedacht dat ik daar wel in de buurt kwam. En dat ik het dus ook wel kon.” 

Ook Ingrid herkent dit. “Ik werd lid van het Stafbestuur omdat ik het interessant vond om breder te denken dan alleen mijn medische vakgebied. Toen de functie voor voorzitter vrijkwam, speelde ook die twijfel: zou ik het wel kunnen? En wat voor vrouwen ook een drempel zou kunnen zijn, is de tijd die daarmee gemoeid gaat. Vrouwen hebben misschien toch wat meer de verdeling tussen taken als werk en privé.  Ik heb thuis ook mijn kinderen waarvoor ik zorg en tijdens de gesprekken om voorzitter te worden is de vraag gesteld: is dat dan handig om voor deze functie te gaan? Gelukkig ging de vraag wel gelijk van tafel, maar hij is wel gesteld.” 

Bianka deelt in de podcastaflevering hoe zij de balans houdt tussen werk en privé. “Een hoge positie vraagt veel planning en afstemming en betekent dat je ook keuzes moet maken, zowel thuis en privé. Je kunt niet altijd het perfecte plaatje 24 uur, 7 dagen per week in de lucht houden als je én een leidinggevende functie wil doen en privé allerlei dingen wil doen. Dan is het ook een keer genoeg, de tijd is op. Je doet een keer iets half, je besteedt een keer iets uit, je vraagt een ander iets te doen. In die zin is het plannen en verdelen en dan kom je er zeker.” 

Esther draait al veel jaren mee in het ziekenhuis. “Vroeger waren het voornamelijk mannen die een leidinggevende functie hadden. De afgelopen tien jaar is er veel veranderd.” Bianka ervaart dat dit bij Bravis heel natuurlijk is gegaan. “Er zijn steeds meer vrouwen in de geneeskunde opleidingen. Daardoor is de doorstroom van vrouwen naar specialistische en leidinggevende functies in het ziekenhuis ook groter. In het Bravis is de mix man-vrouw daardoor nu goed.” Haar tip voor bedrijven waar dat nog niet zo is? “Als je inclusie waar wil maken, dan moet je voor die groepen de weg een beetje plaveien. Al geldt voor ons misschien dat de uitdaging over 10 jaar andersom is: dat er meer vrouwen zijn dan mannen en dat we daarmee aan de slag moeten".  

Beluister hier de podcast