LEO

LEO staat voor laparoscopische elektrocoagulatie van de eierstokken (ovaria). Tijdens een kijkoperatie worden stukjes eierstokweefsel vernietigd met een gloeiende naald. Het doel is om de productie van het mannelijk hormoon te verlagen door de voorraad microscopische follikels (voorlopers van de eiblaasjes) te verminderen. Deze behandeling kan worden toegepast bij het polycysteus ovariumsyndroom (PCOS). Hierbij groeien er vochtblaasjes (cysten) op de eierstokken wat invloed heeft op de vruchtbaarheid.

Bij de behandeling worden twee kleine sneetjes in de buik gemaakt, net onder de navel en bij de bovengrens van uw schaamhaar. Via deze sneetjes worden de kijkbuis en een hulpinstrument ingebracht in de buikholte (laparoscopie ). De buikholte wordt eerst bekeken, waarna met een naald in de eierstokken geprikt wordt. Een elektrische stroom verwarmt de naald, waardoor de follikels rond de naald verdwijnen. Er wordt op verschillende plaatsen in iedere eierstok geprikt. Na drie maanden wordt gekeken of de behandeling ook het gewenste effect heeft. De ingreep kan eventueel gecombineerd worden met het testen van de doorgankelijkheid van de eileiders.  

Resultaat LEO

Bij 50-60% van de vrouwen wordt de cyclus regelmatig. Dit betekent ook dat de kans op zwangerschap herstelt. Als de menstrustiecyclus niet helemaal of slechts deels herstelt, dan is vaak de reactie op eerder toegepaste behandeling met medicijnen nu wel succesvol. De kans op een doorgaande zwangerschap na LEO is na een jaar even groot in vergelijking tot ovulatie inductie met injecties (FSH). Een LEO kan ook als voordeel hebben dat het effect aanhoudt voor een evt volgende zwangerschap.  

Risico’s LEO

Elke operatie kent risico’s (zoals bloeding, letsel aan organen, infectie). Lange termijn risico’s van een LEO zijn onbekend. Er zouden verklevingen kunnen ontstaan door de ingreep en het verlies van eicellen zou van invloed kunnen zijn op de overgangsleeftijd.